Asset Publisher Asset Publisher

Dendrometryczna charakterystyka olszy czarnej (Alnus glutinosa L.) w drzewostanach różnych klas wieku

Praca inżynierska napisana przez Panią Aleksandrę Kucza pod kierunkiem dr. hab. Mieczysława Turskiego z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu.

Olsza czarna (Alnus glutinosa (L.) Gaertn.)  jest rodzimym gatunkiem drzewa leśnego w Polsce. Z uwagi na wzrastające znaczenia drewna olszy czarnej w gospodarce leśnej należy zwiększyć produkcyjność drzewostanów olchowych. Stawia to wyzwanie takim dziedzinom nauk leśnych jak: hodowla, użytkowanie czy też produkcyjność lasu. Doświadczalnictwo leśne poświęca coraz więcej uwagi temu gatunkowi, dzięki czemu możliwe są dalsze badania nad produkcyjnością drzewostanów olszowych.

W 2014 roku pod kierunkiem dr. hab. Mieczysława Turskiego z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu powstała praca inżynierska, która miała na celu opis olszy czarnej. Głównym celem pracy była charakterystyka dendrometryczna drzewostanów jednogatunkowych z olszą czarną  Alnus glutinosa (L.) Gaertn. różnych klas wieku, rosnących na terenie nadleśnictw Antonin, Syców i LZD w Siemianicach.

Badania zostały przeprowadzone na pięciu powierzchniach próbnych, z czego dwie znajdują się w granicach Nadleśnictwa Antonin. Wiek drzewostanów dla każdej powierzchni był różny- od 18 do 100 lat (co odpowiada klasom wieku od I do V). W ramach każdej powierzchni próbnej zostały pomierzone pierśnice i wysokości wszystkich drzew oraz zostały zaklasyfikowane do poszczególnych klas biosocjalnych Krafta.

Na podstawie przeprowadzonych prac terenowych oraz prac kameralnych można wywnioskować, że wszystkie cechy dendrometryczne zależą od siedliska, na jakim dany drzewostan rósł. Dla czterech drzewostanów mających najwyższą klasę bonitacyjną (rosnących na najlepszych siedliskach) prawidłowości między cechami dendrometrycznych a danym wiekiem drzewostanu są zachowane tj. średnia pierśnica, wysokość drzewostanu obliczona metodą Lorey'a, średni przekrój pierśnicowy oraz miąższość rośną wraz z wiekiem. Piąty drzewostan był w wyraźnie gorszej kondycji, ponieważ wzrastał na słabszym siedlisku, terenie zalewowym. Z tego faktu wynikają nieprawidłowości rozwoju cech dendrometrycznych w stosunku do ogólnych zależności. Ogólnie wyniki dla tego drzewostanu odpowiadają tym, wyliczonym dla najmłodszego drzewostanu (18- letniego), co jednoznacznie wskazuje wpływ siedliska na wzrost i rozwój drzewostanu.